Maar twee dus. Twee fantastische jaren. We kijken met stijgende verbazing naar hoe snel zo'n hulpeloze baby een kleuter wordt, want al is hij het officieel nog niet, hij gedraagt zich wel al zo (zal wel te maken hebben met de oudere zus die hem op sleeptouw neemt, good and bad). We zien hoe hij steeds meer zichzelf wordt, hoe zijn karakter duidelijk naar buiten komt, elke dag meer en meer. En we zuchten, bij de zoveelste "NEEN! IK WIL NIET!". Maar genieten, dat doen we elke dag, al twee jaar...
Gelukkige verjaardag kleine schat! (En ook: sorry dat we de geheugenkaart vergeten waren in de camera te steken op je verjaardagsfeest. Volgend jaar nemen we dubbel zoveel foto's :-s )
Maar bon, voor je denkt dat je op de verkeerde blog bent terecht gekomen, er werd dus genaaid. Het lijkt wel KCWC hier deze week. Wel een week te vroeg. Maar misschien hou ik het wel twee weken vol, dat zal wat geven, zoveel productiviteit!
Maandag, dinsdag en woensdag rolde hier elke dag een pyjama vanonder de machine. en geen seconde te vroeg, want de zoon had geen enkele winterpyjama die hem nog paste. Dus de tricot-doos werd bovengehaald (ok ja, dozen) en stofkes werden opgegraven. De alomgekende aapkes bleken ook nog in de stapel te steken, dus werd algauw beslilst dat zoon en dochter matching pyjamakes zouden krijgen.
De dochter kreeg een gele versie en illustreerde meteen dat er apen op staan.
Bust a move.
Als bij wonder was ze deze keer gewillig om op de foto te staan. Hoewel dat geen garantie is op een deftig resultaat. :)
De zoon kreeg een blauwe versie.
Ze vinden het super leuk dat ze matching pyjama's hebben.
En ik vind het ook super om ze zo te zien rondlopen!
En voor zij die goed opgelet hebben: ik sprak inderdaad van drie pyjama's. Maar de dino-pyjama zit ondertussen al in de was. Jongens van twee...
