Ons fotomodel

Deze madammen deden mij zin krijgen om nog eens iets te maken voor de zoon. Een schoon stofke werd gekozen, een schoon patroontje werd er uit geknipt en het hemdje werd wonderwel in elkaar gestoken. Het ging echt vlot, ik ben supertrots op de afwerking en ik vind het gewoon ronduit cool. En schoon. En hip.
Als er dan iets zo goed lukt, dan wilt ge natuurlijk niks anders dan er eens goed mee stoefen op den blog. Dan neemt ge uwen camera (of ge leent er een van een ander), uw zoon (of ge leent er een van een ander) en bovengenoemd hemdje. Ge steekt de zoon in het hemd, zet hem voor de camera en begint plaatjes te schieten. Klinkt allemaal wel simpel hé... Alleen was dit na een honderdtal foto's het beste resultaat:

Een zoon die echt geen één second stil blijft zitten, een dochter die zich steeds 'in the picture' wringt en winterlicht (aka weinig licht) zijn nu niet bepaald ideale omstandigheden om die ene 'blogbare' foto te nemen.

Er werd dus hulp ingeschakeld. Deze madam kwam mij een handje (oftewel een cameraatje) helpen. Handig toch, een fotografe in de familie! :) En zie hier, ineens toch blogbare foto's!

Dat stilzitten bleek nog steeds een moeilijke opdracht voor de zoon, maar voor zijn meter wou hij dat dan toch eens proberen...

Zie die billekes... om in te bijten hé!

De stof is 'The Birds and the Bees by Tula Pink for Free Spirit Fabrics ' en het patroontje is de 'Little Mr shirt' uit Ottobre 3/2009.

Voor het eerst werd geprobeerd om de print van de stof van de zakjes te laten doorlopen, en zoals je kan zien is dat eigenlijk zéér goed gelukt. Volgende keer probeer ik dat aan de knopenrij ook. Al bij al ben ik dus héél tevreden met het resultaat, dus er zullen wel nog wat hemdjes volgen. Maar eerst weer iets voor de zus, want die wilde eigenlijk wel een rokje in die stof...