Ons mama (het naaiwonder, daar vertel ik u later nog wel eens over), zou een jurkje maken voor mijn meisje. Ik had een leuk kleedje gezien en haar getoond, en zij zou het voor mij maken. Ik moest enkel een stofje kiezen... op het stoffenspektakel! Spreekt voor zich dat ik helemaal niet kon kiezen. Resultaat: ik kwam thuis met een vijftal stofkes en het voornemen om te leren naaien. Een goedkope singer werd aangeschaft en een eerste project werd samen met de mama gemaakt. Een week later zijn we naar Duitsland verhuisd en moest ik het zelf maar uitzoeken.
Maar soit, daar wou ik het eigenlijk helemaal niet over hebben. Ik naai dus al anderhalf jaar. En in al die tijd heb ik me al duizend keer voorgenomen om een speldenkussen en een naaldenboekje (zoiets) te maken. Maar u raadt het al, andere projectjes kwamen er steeds tussen.
Tot nu dus, want nu heb ik er eentje, een naaldenboekje. Gedaan met zoeken naar naalden om dat keergat te dichten (you know).
Alleen zal ik er nog eentje moeten maken voor de dochter ook, want die is er steeds mee weg! Maar eerst nog een speldenkussen. En liefst niet binnen nog eens anderhalf jaar...
En om het even over iets anders te hebben: de zoon deed vandaag zijn eerste stapjes!! *trotse mama!*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten